Het was droog toen we weggingen, maar voor de zekerheid het pak maar weer aan. Snel even oversteken voor een grote veerboot, die aanstalten maakte om te vertrekken. Vol tuig verlieten we de haven. Het begon inmiddels alweer te motregen, zodat we van de kustlijn weinig zagen. Doch het ging lekker snel. Eenmaal op koers werd het melkmeisje gezet en zo liepen we 6 a 7 knopen. De aanloop naar Wismar is halve wind maar even goed nog 10 mijl. Het was inmiddels droog, zodat we tijdens de aanloop de kustlijn konden bewonderen. We meerden af in de oude stadshaven, een klein doch leuk haventje, waar de havenmeester alleen des morgens tussen 9 en 10 uur aanwezig is. Verder op in de haven hoorden we al gezang dus wij er snel op af. Het bleek een dag van de reformatorische gemeenschap te zijn, dit was voor ons teveel van het goede en we zijn maar gauw de stad ingegaan. Ook hier vergaapten we ons aan alle mooie gebouwen, dus we besloten nog een dag te blijven. In de stad lekkere kebab gegeten en aan boord nog wat bridge oefeningen gedaan met zo’n tweeën. En toen gauw te kooi, daar ik bijna omviel van de slaap, want 30 mijl geconcentreerd zeilen gaat je toch niet in de koude kleren zitten!
