We werden gewekt door de bedrijvigheid bij de sluis, het zonnetje scheen en alles wees er op dat het een heerlijke dag ging worden. Vanuit het sluiskommetje gingen we gelijk een andere sluis weer in die nog keurig door een sluiswachter werd bediend. Dit kanaal is ongeveer honderd keer kleiner dan Loch Ness, de diepte ruim 2 meter in plaats van 200 meter en in de breedte kunnen net 2 boten elkaar passeren, maar toch vinden we dit mooier, heel afwisselend. Het eerste stuk loopt parallel met een estuarium wat nu bij laag water mooie grind- en zandbanken laat zien met daar tussen waterstroompjes. Dan varen we weer tussen bossen en een vlakte die doet denken aan een prairie.
We meren af voor de 5 sluizen omhoog en kijken hoe dit hier werkt, daar je deze sluizen zelf moet bedienen. Onder tussen zit Jose te tobben waarom haar enkel en kuit zo dik blijft. Hans besluit dat er een dokter geraadpleegd moet worden, hij vraagt advies bij de sluiswachter en die regelt vervoer en verder alles: wat een service en de kosten zijn voor het kanaal. Er worden foto’s van de enkel genomen doch eigenlijk geen bijzonderheden gevonden. Wij geven haar bootarrest omdat ze meer moet rusten met haar been. Maar dat is moeilijk voor haar.
’s Avonds gaan wij drieën nog een mooie boswandeling maken langs snel stromende beekjes en prachtige uitzichten, het is wel veel klimmen. Terug bij de boot moeten we echter binnen gaan zitten daar we opgevreten worden door van die kleine vliegjes .(Midgen )
