13 juli Milford Haven – Padstow 

 

5.30 Uur de wakker gaat af, we zijn al wakker Tineke met een lichte hoofdpijn. Snel koffie zetten en eieren met bacon bakken voor onderweg. We hebben 70 mijl te gaan over de grond gemeten. Geen stroom voordeel,  daar we van hoogwater naar hoogwater gaan en de uitstroom dwars gaat, maar WNw 4-5 wind dus we verwachten een mooie snelle tocht. Eerst een uur naar buiten varen  en dan de zee op waar het een rommeltje is, wat betreft de golven. Af en toe gaan we met 9 knopen over de golven, ik moet heftig sturen en daar we af en toe 20 knopen op de teller hebben besluit ik het grootzeil weg te halen zodat de fok staat te trekken en de stuur automaat het kan overnemen. Dit werkt en we lopen 6-7 knopen doch we worden  flink door elkaar geschut en dit is behoorlijk vermoeiend. Een leuk ding wat behoorlijk wat afleiding gaf waren de dolfijnen, die wel een paar uur met tussenpozen om de boot heen zwommen en sprongen. Achter af hoorden we dat deze rare zee te maken had met springvloed en de windrichting. Ik had waarschijnlijk beter wat hoger kunnen gaan varen en had dan meer profijt van de dwarsstroom gehad. Ik had dan wel meer mijlen moeten maken maar nu heb ik op het log gezien dat we ook meer dan 12 knopen extra hebben afgelegd. De laatste paar uur moet ik ook nog de motor bijzetten om op tijd bij de sluis te zijn die alleen 2 uur voor en na hoogwater openstaat.

Het was een K-zeiltocht volgens Tineke en daar sluit ik mij bij aan. Maar als we dan de baai  van Padstow  binnenlopen en de boot is weer rustig en ik zie die mooie rotsen en landschap aan ons voorbij glijden en we zijn op tijd ben ik dat alweer vergeten. Dan nog even snel naar de pub om Duitsland met 1 nul te zien winnen, iedereen is hier nu blij dat het een Europese overwinning is geworden.  Zie ook de anekdotes onder de foto!!

13 en 14 juli milford 004

 

Anekdote  1 Tineke moet naar de WC:

Ik moet naar de WC, maar wil zo kort mogelijk in de boot zijn vanwege eventuele zeeziekte.

Doe buiten in de kuip mijn reddingsvest uit, trek mijn jas uit en maak alvast de rits open van mijn jollenbroek.

Ga naar binnen maar hou me goed vast aan de handvaten. Ga de WC in, deze is gelukkig niet groot, zodat ik, als ik met mijn benen weid sta,  vanzelf vast sta. Hier doe ik mijn jollenbroek naar beneden, mijn joggingbroek  naar beneden, mijn warmtebroek naar beneden en mijn onderbroek naar beneden. De boot slingert, dus dat is niet makkelijk, maar het gaat! Ik kan eindelijk plassen!!.

Alles weer in omgekeerde volgorde en ik heb geplast! Wat een opluchting!

Anekdote 2: Koos wil de dolfijnen fotograferen:

Overal zwemmen en springen de dolfijnen om onze boot, maar fotograferen valt niet mee met zo’n slingerende boot. Zomaar plaatjes op goed geluk vanaf de kuip, maar de dolfijnen zijn vaak voor de boot aan het dollen. Dus Koos wil dit vastleggen.

Kruipt op handen en voeten naar de voorpunt, gaat daar liggen en neemt daar de benodigde foto’s op goed geluk

Kruipt op handen en voeten weer terug.

 

1 Response

  1. Ria en Piet schreef:

    Beste Koos en Tineke,

    Wij lezen met veel plezier jullie prachtige verslag met mooie beelden, spannende en gezellige verhalen maar bovenal de educatieve waarde die jullie er aan geven voor de wat mindere watersporters onder ons. En dan hebben we het met name over het taalgebruik en de begrippen die voor ons leken soms wat vreemd maar ook wel komisch overkomen wanneer we ons eigen gedachten daar bij nemen;

    Wanneer we in onze Jollenbroek de moring verlaten, die niet in de Reeds stond, en we met een bakstag wind de fok uit boomden zijn we kruisend het Spi op gereefd en richting volle zee gevaren. Eenmaal het ruime sop bereikt te hebben kregen we te maken met een aantal Dolfijnen overvalls waardoor wij dekking moesten zoeken in een dockhouse waar zij ons niet langer konden storen. Na een rustige nacht werden we weer prettig gewekt door onze Drizzle die ons vertelde dat we een wisselend weertype kregen vandaag en we het roer maar beter in de logstand konden zetten want met nog de nodige alcohol in het lijf van de vorige voetbalavond zou het anders wel eens een Slingerzeil tocht kunnen worden, wat natuurlijk niet zo prettig is voor de Helena en Tineke.

    Wij wensen jullie nog veel plezier, een goede vaart en hopen jullie in goede gezondheid weer terug te zien.

    Groet,

    Ria en Piet.